Hij staat te boek als de man van de afbraak. De theoloog die zoveel muurtjes sloopte uit het christelijke huis dat het tenslotte met donderend geraas in elkaar stortte. Harry Kuitert brak af met hartstocht, maar hij deed het voor een goede zaak: meer zicht op God. Die zoektocht bepaalde zijn leven. En ook al is er niets te vinden, het verlangen blijft.

Journaliste Petra Pronk maakte een portret van Nederlands bekendste theoloog aan de hand van gesprekken en zijn bekendste boeken. Zij beschrijft Kuiterts theologische ontwikkeling , maar zoekt vooral ook naar zijn diepere motivatie. Als de kern van Kuitert bloot komt te liggen, plaatst dit hem in een ander daglicht. Hij blijkt niet alleen genuanceerder dan je zou verwachten, maar heeft ook meer overgehouden dan menigeen denkt. Hij is geen atheïst, maar een gedreven godzoeker. Zijn kritiek richt zich op de menselijke constructie van God, nooit op God zelf. Op grond van dezelfde logica waarmee hij religie tot mensenwerk verklaart, onthoudt hij zich juist van een oordeel over datgene wat buiten ons gezichtsveld ligt. In wezen is het de houding van een gelovige in de ware zin van het woord. Geloven is per definitie een sprong in het duister en iedere gelovige die zich dat realiseert, kan met Kuitert door één deur.
Het boek laat zich lezen als een korte cursus bij Kuitert: toegankelijk geschreven en met voldoende diepgang om te dienen als handboek voor theologiestudenten.

Een inhoudelijk portret van Nederlands bekendste theoloog.