Dit boek bestaat voor een groot deel uit verhalen.
Ze zijn ontleend aan romans, krantenberichten, film, de bijbel, de koran en de geschiedenis.
Vrouwen en mannen vragen zich daarin af hoe ze zich moeten verhouden tot het kwaad dat hun is aangedaan en tot het onrecht dat zijzelf veroorzaakt hebben.
Dit boek is een verdere bezinning op deze verhalen op deze verhalen.
Hoe gaan we op een rechtvaardige en vruchtbare manier om met gedaan of ondergaan onrecht zodat het mogelijk wordt als een vrij mens te leven?
Als iemand groot onrecht heeft ondervonden, lijkt het leven geen zin en betekenis te hebben.
Hoe is het mogelijk om opnieuw glans aan het leven te geven?
De psychologische verwerking van een traumatisch verleden is niet het onderwerp van dit boek en komt alleen zo nu en dan ter sprake.
Centraal staan ethische en levensbeschouwelijke vragen zoals; waarom voelen we ons tegenwoordig eerder slachtoffer dan dader?
Mag ik vergelding eisen of is dit "onchristelijk"?
Zijn er alternatieven voor ons strafrecht waarin weinig aandacht is voor het slachtoffer?
Het aanbod van de kerken op dit gebied sluit niet aan bij onze vragen; zouden ze wel iets te bieden hebben als zij hun huidige praktijk zouden veranderen?
Kan God vergeven als het slachtoffer niet vergeeft?