Titus Brandsma werd als Anno Sjoerd Brandsma in 1881 geboren op een Friese boerderij bij Bolsward. Hij trad in bij de orde der Karmelieten in Boxmeer. In 1905 ontving hij de priesterwijding, in 1909 promoveerde hij in de wijsbegeerte. Vanaf 1923 was hij hoogleraar aan de Katholieke Universiteit te Nijmegen. Daar richtte hij het Instituut voor Nederlandse Mystiek op, dat later naar hem genoemd is. Titus Brandsma was uitermate deskundig op het gebied van mystiek en filosofie. Hij verkende de diepten van het menselijk bestaan, maar zijn houding van contemplatie scherpte tevens zijn blik voor de werkelijkheid om hem heen. Zijn hoogleraarschap combineerde hij met veel journalistiek werk, over onderwerpen op het gebied van cultuur en onderwijs. Vanaf het begin verdedigde hij de joden tegen de nationaal-socialistische ideologie, begaan als hij was met vrede en gerechtigheid. Onder de Duitse bezetting zette hij zich in voor de vrijheid van drukpers. Toen hij de katholieke dagbladen, waarvan hij de geestelijke adviseur was, opdracht gaf geen propaganda voor de NSB te maken, werd hij gearresteerd. Uiteindelijk kwam hij in kamp Dachau om het leven.