Het paard was wit als sneeuw. Zijn manen leken wel van zijde en je kon zien dat het een sterk en machtig paard was. Kleine Maan haalde diep adem. Wat een paard! Als hij dat eens zou kunnen vangen en temmen. Dan had hij een prachtig rijpaard, waarvan geen tweede bestond. Kleine Maan greep naar de lasso en zwaaide de lus naar de hals van het dier. Kleine Maan is herder in dienst van de machtige Atlar in Mongolië. Maar hij wil geen slaaf blijven en met het paard vertrekt hij naar Peking, naar het hof van de Keizer. Daar wordt van Kleine Maan verwacht dat hij de Spreeuw, een man met een lange neus uit het Westen, zal verslaan...