Cristina haalt het jasje al van de hanger. 'Trek aan, Vanusa!' En daar staat Vanusa voor de spiegel in het witte jasje. 'Mooi...' fluistert ze. 'Dat komt doordat je zo donker bent, 'zegt de verkoopster. Vanusa zucht. 'Maar ik kan het niet kopen.' 'Dat geeft toch niet! Misschien later, leren jasjes hebben we altijd.' Buiten zegt Cristina: 'Cool dat jasje!'Vanusa is met haar moeder en broertje Paulo vanuit Angola naar Nederland gevlucht. Haar vader is doodgeschoten in de oorlog. Waar haar oudere broer Manuel Manuel is weet niemand. Ze komen terecht in een asielzoekerscentrum. Het is een boot, zo groot dat hij wel een flat lijkt. Alles is nieuw en dat is best spannend. Vanusa gaat naar school, ze maakt nieuwe vrienden en krijgt les in Nederlands. Het gaat steeds beter. Kiki neemt haar mee naar de ijsbaan. 'Een afrikaan op schaatsen!'zegt Vanusa spottend. Maar ze leert het wel! Ze schrijft trouw met Cristina, haar vriendin uit het opvangcentrum waar ze eerst woonden. Met haar kan ze over vroeger praten. En aan haar alleen durft ze ook te vertellen dat ze Bram uit haar klas wel heel leuk vindt! En dan horen ze dat Manuel misschien nog leeft, en in Nederland is...