In dit boek zijn 'Josje' (verschenen in 1989) en 'Josje's droom' (1992) samengebracht met een nieuw verhaal: 'Josje's lied'. Sjoerd Kuyper schreef hierover aan zijn uitgever:
'Josje's lied is af, en daarmee 'Het boek van Josje'. Eindelijk, na tien jaar. Het is echt een lied, in een verhaal gezongen. Ik weet alleen niet voor welke leeftijd het geschikt is. Jij vindt het zeker geen goed idee om 74+ op het ruggetje te zetten?

Ik heb altijd geweten dat ik niet voor eeuwig 8 ben, zoals Annie M.G. Schmidt. en ik kon de opa zijn van Willem Wilmink, die zegt dat hij nooit ouder is geworden dan 11. Want ik ben 74, altijd al geweest. Ik zit op een bankje op het dorpsplein en vertel de kinderen verhalen. Op heldere toon, zodat ze het goed kunnen horen. Ze houden van wat ik vertel, dat weet je, ook al zijn het geen kinderverhalen maar kleinkinderverhalen....

Josje kun je heel goed begrijpen als je 7 of 8 bent. Het is een zachtaardig sprookje, en het lieve varken Sanders, de timmerman, gaat dan wel dood, maar hij is geweldig oud en er is troost aan het einde. Josje begrijpt bijna - bijna, net niet - waarom het goed is dat oude dieren en mensen doodgaan. En als ze dan toch wat eenzaam is, ontmoet ze een soldaat. Haar soldaat.

Als je 9 of 10 bent, kun je goed uit de voeten met 'Josje's droom'. Haar soldaat moet naar de oorlog, maar aan het eind blijkt alles een droom en Josje ligt lekker naast hem in het grote bed. Dat is nog beter dan troost.

Maar 'Josje's lied?' Josje gaat dood, mooi dood, zoals iedereen dood zou moeten gaan, zoals ik zelf graag dood zou gaan - en haar lied blijft voortbestaan zoals ik hoop dat mijn verhaal blijft voortbestaan... Het is verwant aan Andersens 'Vliermoedertje; daar moet je ook tien keer doorheen voor de duizelingen wegtrekken uit je hoofd. Toch staat het gewoon tussen zijn kindersprookjes.

Weet je wat ik denk?
Dat dit een boek is voor volwassenen die graag kinderboeken lezen. En voor kinderen die houden van boeken die een leven lang meegaan. Zet dat maar op het ruggetje!

Liefs,
Sjoerd