¿Vertel het nou maar, Bram,¿ zei mam. ¿Het is,¿ zei papa, ¿dat we van plan zijn, eh¿¿ Lena hield even haar adem in. ¿O hemel, ik weet het al!¿ riep oma verschrikt. ¿Jullie gaan verhuizen. Toch niet het dorp uit, hè? Dát ga je me toch niet vertellen?¿ Maar het is nog veel erger. Ze gaan niet alleen het dorp uit, ze gaan zelfs het land uit! En dat terwijl Lena het hier juist zo naar haar zin heeft. Maar Lena heeft geen keus, ze moet mee. Mee met haar ouders die denken dat het leven meer te bieden heeft. Die hun droom willen verwezenlijken: een restaurant beginnen en gastenverblijven verhuren. Alles op een tropisch eiland. Hun droomeiland. De praktijk is minder romantisch en de droom begint steeds meer op een nachtmerrie te lijken. Het enige wat Lena op de been houdt, is dat haar beste vriendin Nelli en haar ouders in de zomervakantie zullen komen als eerste gasten. Maar hoe dichterbij de zomer komt, hoe duidelijker het wordt dat het restaurant en de gastenverblijven dan nog niet af zullen zijn. En het is maar de vraag of het ooit zover komt.