Van onder talloze manchetten pel ik mijn horloge te voorschijn. 14.00 uur. Wij hadden er nu uiterlijk moeten zijn, op de top, of beter nog, op de terugweg. Twaalf uur onderweg en de Zuidtop is nog niet eens binnen bereik. De top van de Everest ligt daar nog een heel eind vandaan, bijna honderd meter hoger en zeshonderd meter verder, over een messcherpe graat. En dat hele eind ook weer af, het laatste stuk vanaf het zadel steil omhoog tot de Zuidtop, en dan nog achthonderd meter afdalen tot ons kamp. 14:01 uur. Over vier uur is het donker. 'Ik ga terug,' zeg ik.

In haar nieuwe boek geeft Mariska aan de hand van haar eigen ervaringen een onthutsend beeld van het bergbeklimmen als topsport. Achter elke expeditie schuilen grote belangen en er zijn vaak enorme bedragen mee gemoeid. Wat zijn de spelregels?

Welke mechanismen spelen er binnen het team? Hoe groot is de druk van de sponsors en de media. En hoe komt het dat er twijfel kan bestaan over het welslagen van een expeditie - is de top nu werkelijk bereikt of niet? Met veel gevoel voor humor, waarbij zij ook zichzelf niet spaart, geeft Mariska Mourik een scherpzinnige analyse van de wereld die schuilgaat achter het sportieve decor dat het publiek wordt voorgeschoteld. Een eerlijk verslag met de spanning van een thriller.