In de bundeling van ‘De laatste liefde van mijn moeder’, ‘De helaasheid der dingen’ en ‘Kaddisj voor een kut’ rekent Dimitri Verhulst af met zijn jeugd, maar brengt hij tegelijkertijd een prachtige ode aan die jeugd. In ‘De laatste liefde van mijn moeder’ voelt een zoon zich ongewenst nu zijn moeder een nieuwe vriend heeft. In ‘De helaasheid der dingen’ groeit de jongen op met de grootmoeder als spil van het gezin en met werkloze, dronken nonkels. In ‘Kaddisj voor een kut’ is hij beland in een instelling voor verwaarloosde kinderen. Later zal blijken dat velen van hen zich geen raad weten met het familieleven. Het werk van Dimitri Verhulst (1972) verschijnt in vijfentwintig landen. Van de klassieker ‘De helaasheid der dingen’ werden meer dan 200.000 exemplaren verkocht en het boek werd bekroond met de Gouden Uil Publieksprijs.