Een ode aan de scheppingskracht van de geest Een studente wil het verschil opheffen tussen dag en nacht, een oude man begoochelt de tijd, een echtpaar ruziet over een glinsterende wond die op de grond ligt. In De dag dat de gieren buigen passeert een bonte stoet van mensen die het bestaan betekenis en kleur proberen te geven. Zo ook Tamalone, een schrijver die van de een op de andere dag blind is geworden. Hij wandelt door de stad, waant zich onzichtbaar en luistert. Langzaamaan wordt hij het middelpunt van de gesprekken om hem heen.