Waarom moest Indonesië geleidelijk en Suriname halsoverkop onafhankelijk worden? Waarom waagde Nederland zich op de rand van een oorlog voor het zelfbeschikkingsrecht van de Papoea's, dat het niet gunde aan Aruban? Waarom eiste Den Haag een volksstemming over de staatkundige toekomst van Nieuw-Guinea en weigerde het die aan Suriname?
Zestig jaar al neemt Nederland afscheid van zijn koloniën. Met de opheffing van de Nederlandse Antillen op10/10/2010 kwam er nog geen einde aan. John Jansen van Galen beschrijft de dekolonisaties in de Oost en de West met al hun onderlinge tegenstrijdigheden, goede voornemens en faliekante gevolgen.
Zijn dit 'zwarte bladzijden' of deed Nederland het per saldo 'zo gek nog niet'? De schrijver reconstrueert de dekolonisatiegeschiedenis vanaf de rede van koningin Wilhelmina, via de politionele acties in Indonesië, de opstand van Willemstad, de staatsgreep en decembermoorden in Paramaribo tot de promotie van Curaçao en Sint Maarten tot 'land,' en keert zich tegen de gangbare, gemakzuchtige veroordeling van deze decennialange worsteling.