Russell Stone, een redelijk succesvol schrijver,geeft les in ‘Creatieve non-fictie’ aan de universiteitvanChicago. In zijn klas zit een jonge Algerijnsevluchteling wier uitstraling onweerstaanbaar is, vooralomdat hij weet hoeveel ze heeftmeegemaakt.Hoe is hetmogelijk dat iemand die zoveel gruwelijksheeft gezien zo gelukkig kan zijn, en waaromraaktiemand die demensheid zo open tegemoet treedt nietgefrustreerd?Het is onbegrijpelijk voor demelancholiekeRussell die besluit zich in haar te verdiepen: kanhaar houding genetisch verklaard worden?En wat betekent het als de genetische basis voor gelukgeïdentificeerd kan worden?