In de vroege ochtend van 3maart 1949 wordt de gehele aristocratie inTranssylvanië door de Securitate en demilitia van het bed gelicht enin vrachtauto’s geladen.De volgende dagmeldt de Roemeense communistischepartij de succesvolle deportatie van alle grootgrondbezitters.Onder de terreur vanGheorghiu-Dej en laterCeausescu leidde dearistocratie een dubbelleven: overdagwerktemen als dwangarbeider inmijnen,metaalfabrieken en timmerwerkplaatsen;’s avonds kwammen heimelijk bij elkaaromte eten, drinken, kaarten, zingen enleerdemen de kinderen pianospelen enFrans spreken.Het communisme eiste devernietiging van deze ultieme klassenvijanden,maar de partijbeulen kregen dezeflegmatische, rummikubspelende kastegedurende een halve eeuw totalitair regimeniet kapot en zo werd de aristocratie eensymbool van onverzettelijkheid.Jaap Scholten zocht de tot de bedelstafveroordeelde baronnen, graven en prinsessenop in hun inmiddels teruggegevenmaar vervallen kastelen en paleizen entekende hun wonderbaarlijke en nieteerder gepubliceerde verhalen op.