In 1945, een paar decennia na de uitvinding van de knuffelbeer, verschijnt de film Bambi. Het verhaal over een klein hertje dat bejaagd wordt, raakt de kinderen. Twintig jaar later, als de Bambi-jeugd volwassen is, groeit de aanhang van de gematigde dierenbeweging en ontstaat in Groot-Brittannië een radicalere tak van de beweging. De jacht op de jagers wordt geopend.
In dit boek laat filosoof Erno Eskens zien dat ook Nederland het toneel is geworden van dieractivistisch geweld. Hij analyseert de motieven van de radicalen en laat zien hoe de overheid faalt bij de opsporing van deze geweldplegers. Volgens Eskens, zelf actief in de gematigde dierenbeweging, schieten de radicalen hun doel voorbij. Om rechten voor dieren af te dwingen is geen geweld nodig. Het idee van dierenrechten moet alleen beter worden uitgelegd. Als dat gebeurt, dan blijken dierenrechten eigenlijk heel normaal te zijn. Eigenlijk liggen ze al besloten in de grondbeginselen van onze democratie.