Stuart vindt het manuscript niet goed. Ik zie het pak papier zitten door de lichte strepen van zijn boodschappentas. Twee jaar van interviews en literaire inspanning. 'Wat is er mis mee?' 'Het is een saai lulverhaal.' In het kort komt zijn bezwaar hierop neer: ik zeur door. 'Ik wil niet lullig doen. Ik weet dat je er veel werk aan hebt gehad,' komt Stuart me tegemoet. Hij wil dat het een bestseller wordt, 'zoals Tom Clancy die schrijft.' 'Maar jij bent toch geen terrorist die probeert de president plat te krijgen met een antraxbom?' zeg ik. Je bent een ex-dakloze ex junkie en een psychopaat – dat zeg ik maar niet.