In Het wrede paradijs geeft Hylke Speerstra een beeld van de emigratie uit Nederland, die vlak na de Tweede Wereldoorlog op gang kwam. Rond 1950 nam deze volksverhuizing grote vormen aan en heerste er een collectieve onrust om elders het geluk te zoeken. Men reisde af, vaak minimaal voorbereid, naar Noord- of Zuid-Amerika, Canada, Zuid-Afrika, Australië of Nieuw-Zeeland.
Hylke Speerstra trok naar al die continenten en tekende het verhaal op van de landverhuizers. Het zijn levensverhalen over hoop en tegenspoed, maar boven alles over heimwee, heimwee dat zo sterk kan zijn dat je 's nachts wakker schrikt van de geur van koffie die in Nederland wordt geschonken.