Weinig landen zijn cultureel zo nauw verwant en politiek toch zo verschillend als Nederland en België. We lezen elkaars literatuur, kopen elkaars goederen en kijken naar elkaars televisieprogramma's, maar in politiek opzicht verschillen we als dag en nacht. In de Tweede Kamer is het debat geordend met de voorzitter als strenge schoolmeester: er valt geen onovertogen woord, terwijl men in de Belgische Kamer roept en tiert dat het een aard heeft. Nederlanders en Belgen gaan ook anders om met het verleden, vooral als het de Tweede Wereldoorlog betreft of de voormalige koloniën Indonesië en Congo. Den Haag verkondigt in Europa z'n 'domineesgelijk', terwijl men in Brussel juist veel meer regelt via 'kloosterintriges', en Nederland is de centrale ambtenarenstaat waar het draait om beleid, terwijl in de Belgische particatie benoemingen de spil van het systeem zijn.