In Ernestina voort J. Rentes de Carvalho ons terug naar zijn roots, het geïsoleerde bergland van Trás-os-Montes in het noordoorsten van Portugal. Vol liefde portretteert hij zijn grootvader Anténio, de noeste werker die niets te veel is om zijn enige dochter Ernestina een beter leven te bieden dan het harde bestaan dat hij zelf leidt; zijn grootmoeder, Elisa is ziek, opstandig, hard voor haar dochter; zijn grootmoeder Maria dos Santos, zuster van Elisa, zorgzaam, lijdend onder het verdriet om het verlies van hun eerste kind, een dochter, en hun veelbelovende zoon José Avelino, die aan tuberculose overlijdt, streng voor het nakomertje Afonso. We zien hoe zijn ouders opgroeien, hoe ze, ofschoon volle neef en nicht, door de familie aan elkaar gekoppeld worden en kinderen nog bijna, een zoon krijgen die vernoemd wordt naar de zo geliefde José Avelino. We zien het kind spelen en leren in zijn beide woonplaatsen Vila Nova de Gaia en Estevais, zien hem momenten van geluk beleven en pijn lijde