Een buschauffeur, een ziekenverzorgster en een psychotherapeut treffen elkaar op de begrafenis van een overleden kennis. Ogenschijnlijk hebben ze niets met elkaar te maken, maar na verloop van tijd wordt duidelijk dat ze een herinnering aan een dramatische gebeurtenis in hun jeugd delen. Ruim veertig jaar geleden heeft zich iets voorgedaan wat ze liever vergeten.

Het meisje in het marmer begint in het heden, maar meedogenloos voert de roman de lezer mee in de gruwelijke waarheid van het verleden. De tijd kleurt het relaas van de vier hoofdpersonages terwijl ieder van hen een eigen weg aflegt. Die route had een uitweg moeten zijn, maar brengt hen in de achterwaartse beweging van dit verhaal onontkoombaar bij het punt van vertrek: 28 juli 1954, de dag waarop het lot werd bepaald.