Als in Uganda de avond valt en de muskieten beginnen te prikken, eindigt de dag vaak op een veranda of in een hut of kroeg. In dat uur van de muskieten draait het steeds weer om de vraag: hoe gaat het verder met dit stormachtige land? Wint de luiheid of de dymaniek? Is de hoop op een betere toekomst bestand tegen de drankzucht? En wat typeert Uganda in de komende jaren? Is het het Afrikaanse land met de meeste aids of met de snelst groeiende economie? Tony van der Meulen reisde door het land waar Idi Amin al twintig jaar niet meer heerst, Maar waar onderlinge wreedheid nog steeds niet tot het verleden behoort. Er wordt veel begraven en er wordt veel gelachen, het Ugandese leven is doorgaans kort, maar zeer intens.

Het uur van de muskieten is een indringende reisreportage over mensen met een langdurige training in onverstoorbaarheid, en dat is iets anders dan berusting. Dit leidt tot een onverwoestbaar optimisme en de neiging vooral niet aan overmorgen te denken. Als een fles bier in Uganda op de helft is, en dat is hij vrij snel, dan is die fles niet halfleeg, maar altijd halfvol.