Nu de literatuur verworden lijkt tot vrijblijvend vermaak voor consumenten, en marketing steeds meer de plaats inneemt van onderscheidingsvermogen, dient de rol van de criticus des te sterker benadrukt te worden. Wie anders dan hij spreekt zich nog uit over wat goede en slechte literatuur is, en vooral ook: waarom? Toch wordt dat niet altijd zo begrepen. Over smaak valt immers niet te twisten, heet het dan berustend. En of het niet wat positiever kan.
Nee, dat kan niet. Literaire kritiek is een wezenlijk onderdeel van de literatuur. De negentiende- eeuwse meester Conrad Busken Huet schreef gedurende tientallen jaren zijn kritieken en moest bedroevend vaak constateren: het is weer niets. Niettemin voelde hij het als zijn plicht een gefundeerd oordeel te blijven vellen, stelling te nemen en zich op te werpen als zaakwaarnemer voor de letteren. Want recenseren is geen sinecure, maar een roeping