'Een student van voor in de twintig, ronddwalend in nieuwe werelden van filosofie, literatuur en kunsten, de dingen inslorpend als een spons - maar voordat hij inzichtelijkheid en rijpheid had bereikt, was de bloei van het Weense intellectuele en culturele leven verlept en verscheen de zwarte regenboog tegen de lichtloze hemel. De boot gemist. De historische gebeurtenissen hebben Améry een wrede loer gedraaid.'

Dit melancholieke beeld van de jonge humanist Jean Améry schetst Jeroen Brouwers in het begin van zijn essay. Hij volgt hem daarna op zijn weg door het interbellum en gedurende de ballingschap in België en het verblijf in Auschwitz, waar Améry Primo Levi ontmoet.

Aan de hand van de gebeurtenissen in het leven van Jean Améry en het gedachtegoed in zijn oeuvre, ontleedt Jeroen Brouwers de schrijver-filosoof. Hij leidt de lezer naar het onvermijdelijke einde van Améry: zelfmoord.