Ruim honderd jaar geleden raakte de wereld in een stroomversnelling.
Wetenschap en religie betwistten elkaar de menselijke
ziel en technologische vooruitgang opende de deur naar
nieuwe manieren van leven. Ongeremd kapitalisme verbreedde
de kloof tussen rijk en arm en de wereld zakte weg in een
depressie. Overal was sociale onrust, dreigend vertoonden zich
de spoken van anarchisme en terrorisme.
Iedereen was kwetsbaar voor de bommen en de kogels van
de aanslagen. De nieuwe terreur kon overal toeslaan en drong
diep door in de verbeelding. Haar voornaamste wapen was de
angst zelf, en de methoden die politiechefs en hun infiltranten
hanteerden waren even angstaanjagend. Uit de acties van
de terroristen en hun bestrijders groeiden waanideeën over
een wereldwijde samenzwering die de twintigste eeuw zouden
vergiftigen.
In een speurtocht naar deze geschiedenis volgt De wereld
die er nooit kwam de met elkaar verstrengelde levens van anarchisten
en geheime politie. Dit is, van de Parijse Commune
(1871) tot de revolutie in Sint-Petersburg (1905) en verspreid
over vijf continenten, het verhaal van de droom van Utopia die
plaats maakte voor wanhoop. Het is het portret van een tijdperk
waarin het onze op een griezelige manier wordt weerspiegeld.