In 1960, tien jaar na haar terugkeer uit het concentratiekamp Braunschweig, schreef Piera haar herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog op. Het manuscript, zonder enige doorhaling of fout, lag tweeënveertig jaar lang weggeborgen in een la, totdat Piera's dochters de tijd rijp achtten om het verhaal van hun moeder publiek te maken. In 2004 verscheen het boek voor het eerst in Italië en het sloeg in als een bom: er zijn tienduizenden exemplaren van verkocht.
Zo was het is inmiddels verschenen in de Verenigde Staten en zal binnenkort ook in Duitse vertaling gepubliceerd worden.
Niet alleen de voorgeschiedenis, ook de onmenselijkheid in de kampen beschrijft Sonnino zoals het was. Zonder jammerklachten, zonder protesten en zonder 'interessante' verklaringen achteraf vertelt de schrijfster haar verhaal van verlies, wreedheid en wanhoop.