Meer dan zestig jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog zijn die vijf jaren in de Nederlandse geschiedenis tegelijkertijd veraf en erg dichtbij. Voor wie na de oorlog geboren is, lijken de jaren 1940-1945 soms net zo ver weg en onachterhaalbaar als de Tachtigjarige Oorlog. Voor wie toen jong was, is de oorlog soms nog dagelijkse realiteit. De vraag die velen uit latere generaties aan hun ouders of grootouders hebben willen stellen luidt: 'Wist u dan écht niet wat er met de Joden gebeurde tijdens de oorlog?' Wat wisten gewone, niet-Joodse Nederlanders eigenlijk van de Jodenvervolging? Wat was er bekend?Ooggetuigen laten de lezer delen in hun herinneringen aan de deportatie van stadgenoten, buren, vrienden, kennissen en geliefden. Soms zijn het toevallige ooggetuigen, soms waren ze door hun beroep direct betrokken bij de Jodenvervolging. In elf indringende en persoonlijke interviews laat historica Anna Timmerman zien dat er geen goed of fout is, geen zwart of wit, maar alleen grijs. De vraag 'Wat zou ik gedaan hebben?' dringt zich steeds weer op, en blijkt niet te beantwoorden voor de naoorlogse generaties. Maar de vijf oorlogsjaren komen in dit boek wel erg dichtbij.