Het is tegenwoordig bijna onvoorstelbaar dat Italo Svevo grote moeite had om een uitgever te vinden voor Bekentenissen van Zeno. Wat nu geldt als een modernistisch meesterwerk, liep gevaar geruisloos in de vergetelheid te raken. Totdat Svevo een exemplaar opstuurde aan zijn vriend en vroegere leraar James Joyce, had nog geen recensent een woord aan het boek gewijd. Joyce wist het boek onder de aandacht te brengen van enkele vooraanstaande Franse literaire critici en sindsdien is het boek uitgegroeid tot een van de grootste klassieker uit het Italiaanse taalgebied.
In Bekentenissen van Zeno vertelt Zeno Cosini, een bemiddelde zakenman uit Triest, zijn levensgeschiedenis. Hij doet dat op aanraden van zijn psychiater, tot wie hij zich onder meer heeft gewend om van zijn ziekelijke rookverslaving af te komen. In zes hoofdstukken, elk rondom een belangrijke episode in zijn leven, onderwerpt hij zijn handelingen, overwegingen en gevoelens aan een minutieus onderzoek. Uit tal van bijzonderheden, die hij zich tot in details herinnert, bouwt hij een zo eerlijk mogelijk beeld van zichzelf op, vanuit een verlangen tot zelfverbetering. Zeno, een typische antiheld, leert zichzelf doorzien, maar aanvaardt wat hij ziet met humor. Hij bevindt zich voortdurend in discussie met zijn geweten en weet daarbij op spitsvondige wijze te winnen.
Italo Svevo (pseudoniem van Ettore Schmitz, 1961-1928) werd pas echt bekend met zijn derde roman, Bekentenissen van Zeno, en dan nog vooral buiten de grenzen van Italie. Helaas kwam hij enkele jaren na het verschijnen van het boek om het leven bij een auto-ongeluk.
isbn 90 253 4997 8