Het meest herdrukte Spaanse boek van de zestiende eeuw draagt de naam van een doortrapte koppelaarster: La Celestina. He geldt als de belangrijkste Spaanse bijdrage aan de wereldliteratuur na de honderd jaar jongere Don Quichot. Sommigen noemen het de eerste roman, maar het is drama in optima forma. De plot is even simpel als schokkend: een oude heks neemt van een jongeman een rijke beloning in ontvangst voor de afspraak die ze hem bezorgt met het meisje dat hem pas nog afwees, maar zijn twee knechten doden de hekst in een ruzie over de buit en worden terechtgesteld; na één nacht bij zijn geliefde valt de jongeman te pletter en zij volgt hem vrijwillig in de dood; haar vader richt een bittere aanklacht tot Fortuna, Wereld en Liefde.Het eenvoudige gegeven is geniaal en in zo levensechte gesprekken uitgewerkt, dat een (Amerikaanse) criticus in dit werk van kort na 1492 'de ontdekking van de dialoog' zag. Er zijn in dit toneel geen bijrollen: de knechten zijn dramatisch gelijkwaardig aan hun superieuren. De Vries volgt in zijn voortreffelijke vertaling niet de verlengde versie waarin het boek de wereld heeft veroverd, maar de oorspronkelijke in zestien bedrijven, die in slechts drie exemplaren van verschillende drukken rond het heilige jaar 1500 bewaard is en waarin de handeling in drie dagen voortjaagt naar de onafwendbare tragische afloop. Dan pas laat hij zijn vertaling volgen van de verlenging tot eenentwintig en tweeëntwintig bedrijven en voorziet alles van verklarende aantekeningen. In een studie aan het eind schetst hij de visie die hij ontwikkeld heeft na zijn ontdekking dat de tragische liefdesaffaire in dit drama een metafoor is: achter de dertien personages en hun dialogen gaat een felle satire schuil tegen het christelijke Spanje van de vijftiende eeuw, waar voor andersgelovigen geen plaats meer was.De zestien houtsneden uit de oudste druk (de fraaiste van alle Celestina-uitgaven) illustreren ook in deze vertaling de zestien bedrijven.