De twee verhalen uit zijn debuut Bouwval (1977) en het zestal uit Namen en gezichten (1983) zijn zo verschillend dat alleen uit de stijl blijkt dat ze van één meesterhand zijn.
Van de magisch-realistische wereld van halfdode verslaafden en travestieten in ‘Achter het licht’ via de keiharde homoscene in ‘Overige bestemmingen’ tot het eenzijdige
gesprek van een oude kasteelheer tegen een schone jongeling in de historische schets ‘Dood en leven van Thomas Chatterton’– Frans Kellendonk neemt ons mee naar acht
heel nieuwe werelden. De negen autobiografische opstellen uit ‘Dagwerk’
tonen een heel andere kant van de schrijver: de moderne feuilletonnist laat zien dat het journalistieke dagboekgenre bijna een eeuw na Couperus nog op hetzelfde niveau kan worden beoefend.