'Het ernstigste wat ik sinds De Buddenbrooks geschreven heb', zei Thomas Mann over De dood in Venetie (1911). Het ernstigste, dat betekent bij Mann altijd: hier gaat het over hem zelf. Hoofdpersoon in deze novelle is de schrijver Gustav von Aschenbach, wiens indrukwekkende literaire produktie gebaseerd is op een leven van Pruisische discipline en ascese Hij raakt geheel uit balans als door de ontmoeting in Venetie met de beeldschone Tadzio zijn gekluisterde zinnelijkheid ontbrandt. Een geval van knapenliefde bij een ouder wordende kunstenaar, somber-ironisch en doortrokken van de dood.
De vier novellen in deze bundel omspannen een groot deel van de creatieve periode van de Tovenaar, van de vroege kunstenaarsnovelle Tristan (1903), tot aan het Indisch sprookje De verwisselde hoofden (1940) en De wet, een verhaal over Mozes dat in 1943 in New York verscheen in de bundel Ten Short Novels of Hitler's Wat against the Moral Code.