De Styx: voor ons een thema, voor Grieken en Romeinen inktzwarte realiteit.
Van de rivieren uit de onderwereld is de gehate Styx het bekendste geworden, mede dankzij de veerman Charon, die met zijn gammele schuit de schimmen overzette. Daarna werd beslist waar men heen ging: wie geluk had mocht naar de Elyseïsche Velden, sommige anderen wachtte een heel scala aan gruwelijke straffen. Goden legden hun eden af bij de doodsrivier, mensen huiverden al bij de naam. Een handvol helden was het vergund levend af te dalen, de monsterlijke hond Cerberus te ontwijken en terug te keren, zoals Aeneas, Orpheus, Herakles, Odysseus en meesterbedrieger Sisyphus.
In 'Over de Styx' vertellen vele passages uit de klassieke literatuur over de Onderwereld: de ingang, de ligging en plattegrond, de goddelijke machthebbers en de rechters, de gestraften, de levende bezoekers en ja, de ongelovigen. De opzet van het boek is alfabetisch op trefwoorden, zoals bij het succesvolle 'Van alfa tot omega' (meer dan 10.000 ex. van verkocht); de lezer bepaalt zelf waar hij begint: bij Antigone of Zieltje, bij Orpheus, Schim, Eed, Tantalus, Veerman, Cerberus, Styx, Gelukzaligen etc.