Onderdeel van de serie Baskerville serie.

De grootste Griekse blijspeldichter Aristofanes, die leefde van circa 450 tot 380, koesterde een onverzoenlijke haat tegen de regering van zijn stad. Hij stak zijn afkeer niet onder stoelen of banken en met name de staatsman Kleon moest het ontgelden. In de komedie Cavalerie van het jaar 424 bereikt de bijtende kritiek van de schrijver een hoogtepunt. Geen middel wordt geschuwd om de gehate politicus in een kwaad daglicht te stellen. Als leider van de staat zat Kleon op de voorste rij van het theater en hij moest zich de grofste scheldwoorden en verdachtmakingen laten welgevallen. Het stuk geeft aan waartoe vrijheid van spreken, het hoogste goed van de democratie, kan leiden. Aristofanes won er de eerste prijs mee op het theaterfestival, maar dreigde na afloop ook zijn burgerrechten te verliezen. Een geheel andere geest ademt Vrede van 421. Kleon is intussen gesneuveld en er lijken betere tijden in het verschiet. Daar zorgt de hoofdpersoon in het toneelstuk voor, de wijnboer Trygaios, die na een gevaarlijke ruimtereis op een reusachtige mestkever vrede en voorspoed uit de hemel haalt. In dit fanatasierijke blijspel laat Aristofanes zich van de optimistische zijde zien en het eindigt dan ook met een vrolijk feestlied. Hein L. van Dolen vertaalde eerder behalve zes andere komedies van Aristofanes onder anderen Herodotos en Lucianus. Bovendien schreef hij een uitstekend boek over de Griekse komedie. S. Wiersma in Hermeneus: 'Dikwijls laveert hij even geestig als de meester zelf tussen wat obsceen is en slechts onoorbaar.'