Op het eerste gezicht hebben ze niets met elkaar gemeen. Hij is een jongen zoals je die in de sloppenwijken van Sint Petersburg bij bosjes tegenkomt. Zijn voornaam is Bhins en zijn achternaam zegt alleen maar dat hij de zoon is van een vader die Vladi heet. Zij, Catharina, is een kind van koninklijken bloede. Een Joesoepof. Catharina's speelkamer in het paleis aan de bruisende rivier de Neva, is zo groot als een zaal. Er staat een schommelpaard dat bijna even groot is als een echte pony. Voor de haard staat een speelgoedkoets met vier paarden ervoor. Overal liggen prachtig aangeklede poppen. Aan de muren hangen wel vijf schilderijen van een koninklijke moeder met een kind. Bhins zit, als hij thuis is, in een halfdonkere ruimte waar niet veel meer staat dan een tafel met krukken. Hij woont er met zijn stokdove vader en een pratende vogel in een kooi. Wat ze met elkaar gemeen hebben, is dat ze op de wereld geholpen zijn door de handen van een en dezelfde vroedvrouw: baker Toes. 'Baker To