Remus' vader is omgekomen bij een bombardement in Berlijn, althans volgens het Rode Kruis. Niet volgens Joop, die zelf naar Gene Zijde verhuisde door noodlottig bekneld te raken in zijn vrachtwagen. Remus' moeder is anders dan andere moeders. Haar oplossingen voor het in leven houden van haar opgroeiende kinderen zijn erg anders. Remus' broers en zusters, zes of zeven, omdat men Eben Haezer gemakkelijk over het hoofd ziet, hebben niet voor niets bijnamen als Heks. Tiran en Kipka Een.

Op: het dak van hun gekraakte villa zorgt het enorme bord met 'God is Liefde' voor veel misverstand. Hoog in de boom ernaast hangt het spek van het clandestien geslachte varken, vlak onder de rode stormlamp. Hun lastigste probleem zou misschien voor eeuwig geheim zijn gebleven, als niet dat mormel van een poedel hysterisch was geraakt door wat onder de salonvloer begraven lag.

Het is vlak na de Tweede Wereldoorlog en Remus ontdekt dat het leven te kort is, omdat er teveel vrouwen zijn om verliefd op te worden. Zijn rusteloze jacht op het paradijs voert langs tante Bella, Elly, de elfachtige the-patiënte Hanna en de beeldschone advocate Olivia, die een ongelijke strijd aanbindt met psychiaters en politie om hen op vrije voeten en uit gestichten te houden. Soms lijkt zijn leven op de boekjes die de manke eigenaar van het plaatselijke bibliotheekje voor tien cent extra aan vaste klanten verstrekt. Daardoor duurt het ook iets langer voordat Remus de belangrijkere ontdekking doet dat de bloedeigen familie het enige is waar men écht op kan rekenen.

Felix Thijssen heeft zelf in God is Liefde gewoond. Hij woont nu in Zuid-Frankrijk, waar bij de nodige tijd, en afstand, vond voor deze literaire verbeelding.