Musea die we niet bezochten is een prachtig geïllustreerd brievenboek dat getuigt van een dubbele toewijding: die van een kunstfilosofe aan de schilderkunst, architectuur, beeldhouwkunst, film en fotografie, en die van een moeder aan haar dochter. Toen Clara uit huis vertrok om te gaan studeren, begon Charo Crego haar dochter brieven te schrijven over wat haar zo boeit in kunst. Herinneringen aan haar eigen eerste jaar in Amsterdam, studerend in de bibliotheek van het Stedelijk Museum. Een beschouwing over de architectuur van de Amsterdamse School, die arbeiders moest verheffen. Herinneringen aan een gezamenlijke reis naar New York en een beschouwing over de bijzondere architectuur van die stad. De geschiedenis van een paar portretfoto’s van een eeuw oud, tussen het vuilnis gevonden. Het verhaal van kunst in de oorlog: hoe creëer je schuilplaatsen voor de schatten van het Stedelijk of het Prado, terwijl overal bommen dreigen te vallen? Kriskras door de geschiedenis en van het ene onderwerp naar het andere springend, weet Charo Crego haar brede kennis en passie over te brengen – eerst op Clara en nu ook op de lezer van dit brievenboek.