Er zijn allerlei manieren om mensen te begeleiden, als coaching, supervisie, consultancy et cetera. Iedere begeleider is vertrouwd met en handelt vanuit zijn eigen specialisme. Om te komen tot een verantwoorde - meer geïntegreerde - aanpak schreven Bert Coenen en Sylvia Meijers het boek Begeleidingskunde. In dit boek doen zij een voorstel om begeleidingsvragen vanuit een contextuele invalshoek en onder erkenning van het bestaan van vele vormen van begeleiding, te benaderen. Hun handelingsperspectief vormt een eerste uitwerking van een nieuw vakgebied, te benoemen als begeleidingskunde. Het boek bestaat uit vier delen. In het eerste deel staat informatie over begeleiding, begeleidingskunde en een begeleidingscontextmodel. Het model maakt duidelijk dat de vorm van begeleiding afhangt van de context van de begeleidingsvraag. In het tweede deel is het begrip contextualiteit uitgewerkt. Het derde deel vormt de overgang van de achtergronden van begeleidingskunde naar de methodiek. Tot slot staan in het vierde deel methodische aanknopingspunten.