In 'Goede ouders bestaan niet' wordt naar een structurele oorzaak gezocht voor het feit dat veel kinderen reeds op jonge leeftijd psychische schade oplopen in het gezin waarbinnen ze opgroeien. De vaak heftige afhankelijkheidsgevoelens die ouders beleven aan het bestaan van hun kind(eren) is één van de belangrijkste onderdrukkende invloeden op de ontwikkeling van een kind. De groei naar autonomie, eigen aan het grootworden van kinderen, doet een appel op de autonomie van de ouder.