De gangbare voorstelling over Israëls godsdienst is dat ze mono theïstisch was. Jodendom, Christendom en Islam hebben dit karakter elk op hun eigen manier ingevuld. De godsdienst was beeldloos, en er stond geen godin naast God. Als er al sprake was van andere goden dan betekende dit geloofsafval en afgoderij. Vondsten van teksten en afbeeldingen uit het bodemarchief van Palestina lijken en andere taal te spreken. Ze noemen naast JHVM een vrouwelijke godin of cultus symbool Asjera. Er is sprake van een pluriforme ontwikkeling van Israëls godsdienst in zijn oud-oosterse omgeving. Dit boek beschrijft die vondsten en hun mogelijke gevolgen voor de bestudering van Israëls monotheïsme, de rol van vrouwen in de oud Israëlitische cultus, en de bijbelse theologie.