Je zult maar kind zijn in een land waar hongersnood heerst of waar een burgeroorlog woedt. Nog maar net kom je kijken en meteen is je situatie al vrij uitzichtloos. Wat heb je van het leven te verwachten? Nadrukkelijk keert het zich tegen je. Zelfs van het meest elementaire ben je niet zeker.

Het gaat om miljoenen en miljoenen kinderen. In ieder kind dat wordt geboren, begint de wereld opnieuw. Dat is een hoopgevende gedachte. Maar ook het tegenovergestelde is waar: lijdt, sterft een kind, dan lijdt, sterft ook de wereld.

Dat kinderen - jonge mensen, net op weg - meedogenloos de pas wordt afgesneden, is onverdraaglijk. Met hún toekomst vervluchtigt ook ónze toekomst. In naam van de humaniteit zullen we alles op alles moeten zetten om het onrecht dat kinderen wordt aangedaan, krachtig te betrijden. Dit zal niet minder dan een erezaak voor ons moeten zijn. Een organisatie die zich effectief inspant om kansarme en ernstig bedreigde kinderen aan een menswaardig bestaan te helpen, is Terre des Hommes. Een organisatie om trots op te zijn. Een toonbeeld van humanitair engagement.

Dit jaar bestaat Terre des Hommes dertig jaar.