Voor veel niet-kerkelijke mensen behoort 'geloven' in principe tot de mogelijkheden, maar dan moet het wel anders dan op de traditionele manier. Ze staan open voor het transcendente, ze zijn geïnteresseerd in zingeving, maar de theologie is een vreemde wereld voor hen en aan de taal van de kerk hebben zij geen boodschap.

Voor deze mensen schreef Hans Bouma Geloven - een verademing. In een taal, die niets veronderstelt aan bijbelse kennis en theologisch besef, probeert hij met de lezer in gesprek te komen over de grote thema's van het christelijk geloof en de praktische consequenties daarvan.

'Geloven', aldus de auteur, 'je wordt er niet minder van. Als het goed is, juist méér: meer mens. Geloven staat in dienst van menselijke ontplooiing, humaniteit, een betere wereld. Geloven kan bloei betekenen. Zekerheid, en een vrolijke zekerheid omtrent je identiteit - je bént iemand. En niet te vergeten: een perspectief, dat verder reikt dan de dood'.