Het leven van Jacob opgegroeid tussen ouder die elkaar niet verstaan is getekend door de sfeer van zijn jeugd die van een verscheurd gezin. Hij voelt zich bedreigd en weet zich nergens veilig. Hij probeert conflicten te omzeilen maar raakt er juist daardoor in betrokken. Hij bedreigt zijn broer Ezau een leugentje om bestwil is immer veiliger dan het openlijke conflicten haalt daarmee de woede van Ezau op zijn hals en heeft geen andere uitweg dan de smadelijke vlucht naar zijn oom Laban, die ver weg woont. Op zijn beurt wordt hij bedrogen door zijn oom, die hem de gesluierde Lea tot vrouw geeft in plaats van Rachel op wie hij verliefd is. Als hij ook met Rachel trouwt, stapelende spanning in zijn gezin zich op, zoals vroeger in zijn ouderlijk huis. En toch de eenzaamheid waarin die wisselende lotgevallen van zijn leven hem brengen, doet hem beseffen in wie het enige houvast van zijn leven ligt: de God van zijn vader Izaak en zijn moeder Rebekka, de God van zijn grootouders Abraham en Sara.