Deze at.an IN eerst en vooral een ooede hulp Er her ezen van bibeie teksten.

De verhalen van de Brsbel spelen zich af in de wereld van het Oude Nabije Oosten en veect kan sieenbijk alleen maar begrepen worden. wanneer men besert dat deze wereld de achtergrond is van de Bijbel. Dat geldt niet alleen voor het verloop van de ge

Tot aan de negentiende eeuw konden bijbelse teksten zo gelezen worden alsof de : Bijbel de enige informatie over de oudste | geschiedenis van Israël en het Nabije Oos| ten bood. De opgravingen en tekstvondsten | in Egypte, Mesopotamië en Kanaän toon« den echter aan dat Israël pas laat en politiek | gezien voor korte tijd, het wereldtoneel be

Romeinen en Arabieren. De voor de bijbelse geschiedenis belangrijke perioden en gegevens uit de internationale politrek zijn in deze atlas bij de historische kaarten te vinden. Voor de historische kaarten wordt het verloop van de geschiedenis uit de buitenbijbelse bronnen -teksten en opgravingen — zo goed mogelijk gereconstrueerd. Bij de bijbelhistorische kaarten komt er echter een probleem bij. De bijbelse teksten willen de geschiedenis van God met zijn volk beschrijven. Politieke en zelfs geografische aspecten worden aan dat doel ondergeschikt gemaakt. Vandaar dat er vaak een niet geringe kloof gaapt tussen de vertelde tijd en de situatie en de door de bijbelwetenschap gereconstrueerde geschiedenis. Zo staat de maker van een bijbelse atlas voor een keus. Moet men de bijbelse teksten volgen en proberen het beeld tn kaart te brengen dat de bijbelse teksten zelf bieden? Of moet men alleen eruit lichten wat hij of zij voor historisch houdt en zo in feite een politieke geografie bieden, die zich in een aantal gevallen van het bijbelse beeld verw ijdert? De samenstellers van deze atlas hebben de eerste mogelijkheid gekozen. Zo stellen de meeste bijbelhistorische kaarten het beeld voor, dat de bijbelse teksten in hun huidige vorm bieden. De vraag, of het hier getoonde beeld historisch juist is, komt dus na de afgebeelde kaart, en niet ervoor. Een voorbeeld: de kaarten 33 en 34 laten de veldtochten van Jozua uit Jozua 10 en 11 zien, die in de gecomprimeerde vorm. waarin ze in de Bijbel beschreven worden, zo niet plaatsgevonden hebben. De kaart geeft dus enkel een beeld van het verhaal, en niet van de historie daarachter. Op enkele plaatsen hebben de samenstellers echter een grotere plaats ingeruimd voor de bijbelwetenschap. Zo worden de districten in Juda, die volgens Jozua 15 in de tijd van de vestiging (ongeveer 1150 v.Chr.) en de verdeling van het land ontstonden, volgens de kaarten 35 en 46 in de tijd van koning Josia (ongeveer 620 v.Chr.) geplaatst. De teksten bij de kaarten geven vaker aanwijzingen waar de