De sprekende hoofdpersoon in deze roman is leraar aan een gymnasium in Duitsland. Hij ziet zich in de jaren dertig geconfronteerd met het opkomend nazisme onder zijn leerlingen. Geschokt merkt hij, hoe al zijn pogingen om zijn leerlingen andere normen en waarden bij te brengen, schipbreuk lijden. Duitsland raakt langzamerhand vervuld van een geweldssyndroom, waarin de individualiteit geheel lijkt te worden opgeofferd. In zijn klas heerst alleen het recht van de sterkste en wordt de visie op mens en wereld bepaald door een vals besef van (Duitse) superioriteit. Zo wordt zelfs een ogenschijnlijk vrij onschuldige diefstal van een camera tijdens een semi-militair oefenkamp aanleiding tot een brute moord, waaraan meer mensen schuldig zijn dan alleen de fysieke dader.