Dit standaardwerk over de geschiedenis en de theologie van de Nederlandse Hervormde Kerk van 1795 tot heden is geschreven in de overtuiging dat we het verleden moeten kennen om ons in het heden goed te kunnen orienteren. De situatie waarin wij nu verkeren en de verantwoordelijkheden die wij nu dragen, zijn door onze geestelijke voorouders voorbereid; daarom is het goed naar hen te luisteren bij onze overleggingen en onze beslissingen die immers in veranderende omstandigheden een voortzetting zijn van hun denken en hun strijd.

In deze derde, herziene en vermeerderde druk heeft de auteur een aantal nieuwe hoofdstukken opgenomen, waarin het groeiende besef van oecumenische verbondenheid met de 'herkenning' van de zusterkerken diepgaand wordt besproken en tevens aandacht wordt geschonken aan de grote vragen van vrede en gerechtigheid, waarvoor de kerken zich geplaatst zien. De nieuwe verhouding tussen Kerk en Israel, de secularisatie, de bevrijdingstheologieen, de plaats van de vrouw in theologie en kerk, de kerk en de jongeren, de pluriforme samenleving, al deze thema's komen op harmonieuze wijze aan de orde.