'Een leuk kereltje, dat zoontje van Vivian Wijnalda. Jammer, dat het geen vader heeft. En ja, een ongehuwde moeder - hoe komt die nog aan een man?
Zo praat men in het dorp. Want iedereen weet hoe het gegaan is: Vivians verloofde verongelukte dodelijk en al snel daarna bleek, dat ze een baby verwachtte.
Vivian zelf is blij met haar zoon. En ook haar familie heeft het kind wel geaccepteerd. Behalve haar vader, die blijft er grote moeite mee houden. Hij neemt volledig afstand van het kind en speelt tegenover zijn dochter zelfs een oneerlijke rol. Vivian schaamt zich echter niet voor haar uit liefde geboren kind.
Ze gaat fier en met een bepaalde trots haar weg, hoe moeilijk, die vaak ook is. Toch zijn er enkele mensen, die de muren van trots, die Vivian rondom zich heeft opgetrokken proberen af te breken. Allereerst is er Paul! En er komt ook een nieuwe dominee in hun dorp.
Met hem praat ze veel en langzaam brokkelt de muur af.
En de Vivian, die dan tevoorschijn komt is in staat om opnieuw lief te hebben. Stralend en blij, want de man, die ze haar hart schenkt, houdt van haar, maar ook haar zoon is welkom.