Soms denkt Erica dat er geen grotere tegenstelling mogelijk is dan die tussen de twee mannen met wie ze zich verbonden voelt. Er is de kunstschilder Roel Verdoorn, een fijnbesnaard mens, meelevend en voorkomend. De ander is Evert, niet erg fijngevoelig, soms bokkig en grof en bovendien jaloers van aard. Het ellendige is alleen dat ze met Evert getrouwd is en dat de verhouding met Roel zuiver vriendschappelijk is. Iets wat Evert dus absoluut niet gelooft. Hun huis staat dan ook wel erg vaak bol van de ruzies. Erica's contact met de kunstenaarsfamilie dateert al van de dag dat ze als kersvers gediplomeerd ziekenverzorgster met haar ziel onder de arm rondliep. Een baan was er niet te vinden en haar grote wens om haar tekenaanleg aan de kunstacademie verder te ontwikkelen, werd door haar ouders van tafel geveegd. Na haar huwelijk met Evert is het spijtige gevoel dat ze nooit de kans had om iets in de maatschappij te presteren, blijven knagen. Roel, de aandacht die haar schenkt en het baant