In dit aangrijpende boek vertelt Henriette van Raalte-Geel hoe zij met haar moeder en zusjes in de jaren 1942-1945 aan den lijve moest ondervinden dat de lappen wreed en meedogenloos bezig waren het - langzaam maar zeker - uit te hongeren.

Mogen wij altijd in dit kamp blijven? is een monument voor de moeders die als het ware hun leven gaven voor hun kinderen. En de kinderen zelf? Zij wisten niet beter. Voor hen was het kamp het gewone leven geworden.