Een verhaal dat je raakt tegen het decor van het schitterende en ruige Noorse landschap, over schuld en verlies, opstaan na diep gevallen te zijn en over hoop die in elk landschap schuilt.

In 'Alles wordt lichter' van Janke Reitsma weet Ylva dat je alleen weg kunt lopen als je ergens thuishoort. Ze is geen wegloper, maar een reiziger. Ze gaat vooruit. Waarheen weet ze pas als ze na een urenlange busreis op een boerderij terecht komt. Ze mag in een huisje op het erf wonen. Zij aan zij met de boer bewerkt ze het land en geeft ze zich over aan het ritme van de natuur. Een plek zonder vragen, tot op de dag dat een onherroepelijke gebeurtenis haar terugwerpt in haar eenzame bestaan.

De daaropvolgende jaren speelt haar leven zich af in het donker. ’s Nachts maakt ze treinen schoon, overdag verschuilt ze zich in haar flat. Na acht jaar dringt de waarheid zich onverbiddelijk aan haar op. Ze pakt haar spullen en zet dwars door de bergen koers naar haar verleden.