Het bekend worden van seksueel misbruik door een predikant roept in een kerkelijke gemeente hevige emoties op, zoals ongeloof, verbijstering, woede en verdriet. In de daarop volgende dynamiek ontstaat er vaak een gecompliceerde en chaotische situatie. De kerkenraad is dan de aangewezen instantie om in de ontstane onrust en spanningen leiding te geven. De kerkenraadsleden zijn zelf echter ook van slag: het is immers hun predikant. Daar komt bij dat normaal gesproken in lastig en complexe situaties de predikant mede het initiatief neemt. Aan de hand van drie verhalen van kerkenraden die met deze problematiek te maken hebben gehad, brengt de auteur het proces in kaart.