Inleiding Zodra ik hoorde dat ik grootvader zou worden, ben ik dit boek gaan schrijven. Daarom draag ik het dankbaar op aan wat plechtig heet ‘ons nageslacht’ - in huiselijke kring wat minder hoogdravend: het Troost-kroost. Niet alleen met het oog op onze kinderen en ons ene kleinkind heb ik dit boek geschreven. Ik bedoel dic: de tijd zal leren of we later nog andere kleinkinderen mogen begroeten; vanzelfsprekend is dat immers nooit. Mocht het zo zijn, dan is dit boekje ook voor hén. Ik wil hier óók mee zeggen dat ik dit boek niet alleen voor jongeren schreef, maar voor iedereen die, bijna volwassen of al stokoud, lezen wil war hier bij elkaar gesprokkeld is. Overigens: ik heb het ook een beetje voor mijzelf gedaan. Het leek mij een uitdaging nu eens in één boekje, als in één ademtocht, bij elkaar te zetten wat naar mijn overtuiging het allerbelangrijkste 1s in dit aardse bestaan. Ruim een halve eeuw heb ik tot nu toe geleefd. Grofweg: de laatste helft van de twintigste ecuw. Wat had ik graag als jongeman al geweten wat Ik nu in dit boekje

opschrijf! Of wist ik het wel, maar heb ik het te weinig in praktijk gebracht? Ik denk het, en ik beken het met schaamte.

Dit boekje is dus zo geschreven dat élk mensenkind er iets aan kan hebben - hoop ik. Mocht dat inderdaad zo zijn, dan is dat niet te danken aan mijn briljante inzichten, maar aan andermans ervaringen en wijsheden, die ik in de loop van mijn leven verzameld heb; ze zijn royaal in de volgende hoofdstukken verwerkt. Als er een bijzondere reden voor was en ik nog wist waar ik ooit een uitspraak aantrof, heb ik de vindplaats in een noot aangegeven. Veel dank ben ik overigens ook verschuldigd aan allen die op mijn verzoek opmerkingen maakten bij het typoscript: mijn vrouw, onze kinderen én de uitgever.

Intussen raad ik niemand aan dit boek in één keer uit te lezen. Het is een ‘mijmerboek’ geworden. Mijn raad is: lees zo af en toe een stukje en laat het cen en ander rustig op je inwerken.

Daarmee wil ik niet zeggen dat ik in die boek zomaar van de hak op de tak spring.

Goedbeschouwd is er wel degelijk sprake van een doorlopend thema.