K.H. Miskotte karakteriseerde beide Samuelboeken met de volgende woorden: 'Het gaat om Politeia, dit is een leer van de opdracht en de noodzaak van het rechte regeren'. Voor de schrijver(s) van de boeken Samuel wordt het rechte in de teksten vertegenwoordigd door de profeet Samuel, de zoon van Hanna, die een directe relatie heeft met JHWH. Het regeren krijgt gestalte in de koningen Saul en David. Met deze drie hoofdpersonen analyseert de schrijver van het Samuelboek het toenmalige koningschap. Tegelijk wordt een messiaans alternatief ontwikkeld. Dit alternatief vormt een geheim. Noch Saul, noch David kunnen eraan voldoen, al zijn aspecten van het messiaanse aan hen beiden wel degelijk af te lezen.